0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1282
Okunma
gözlerimi perdelediğinde göz kapaklarım ,
başımı ellerimin arasına sıkıştırıp,
2 büklüm uzanırım yatağa..
Ve belkide bi iki damla ,parmaklarımın arasından
kayıp
damlarsa yatağıma
anlaki yorulmuşum...
kalbim yorulmuş ,
beynim yorulmuş..
ve
ruhum..
ben kaybolmuşum..
fazlalıkların arasında değil.
yoklukların, yalnızlıkların içinde,
kaybetmişim kendimi.
ruhumu kaybetmişim ve benliğimi..
yokladığımda kalbimi,
derin bi sesizlik bırakmış olması gereken yerde..
bu paramparça oluşunun sesiz eylemi..
m.Zeybek
5.0
100% (2)
