serin soğuk bir hava
umudun adı olmasa
anlamı olurmuydu
yaşanmış ve yaşanacakların

ben ki doğduğumu bilmem
anam bile bilmiyor ki
çocuk olmadım ve de
doğum günüm olmadı ki

annem tarla yolunda der
dedim ya oda bilmiyor
duhulümde mart on diyor
yıllar göz kapaklarımda büyüyor

daha küçücük yaşta
koyun kuzu otlatırdım
alfabeyi bile öğrendim sekizimde
ve gurbetlik on birimde

mart on otuz dokuz yıl
nerdeyse yarım asır
kaç ay gün saat
ne çabukta geçmiş sakalımda kır

sararmış bir kitabın sayfaları
çevirdikçe hüzün yaprakları
kırılıyor bir daha çıtır çıtır
umutlar parça parça

merhaba otuz dokuz yaşım
yarına ertelenen bir umut daha
yakınacak çok şeyin içinden
mutlu olmak sevinecek çok az şeyi görmekle

bu yıl ilk defa aklıma gelen
geçmiş değil bu gün için
alnımdaki çizgilerde gizli
otuz dokuzuncu merdiven


Cemal Karsavran