6
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
913
Okunma

Yanıp küle dönen onca gönül
Kim kimin nezdinde kayda değer
Süregelir ve kimi hüzünle biter.
Biraz nüktedan
Bir o kadar sevgiye hasret
Biraz utangaç bazen
Sokulgan kelimelere sığınan…
Yanıp söner kimi zaman
Pervane misali ışığa tutunan
Ateşin nezdinde
Bin kez de yansa canı
Mecali yoktur
Asla dile gelmez buruk hüsran.
Acımak yakar canı
Sonra gelir peşi sıra canan
Hele ki imkânsızsa bu derdin dermanı
Yaratan’dır her daim koruyup kollayanı.
Sancılı bir yankı belki de ta uzaklardan
Ulaşıp yanına çağıran.
Mümkünatı olabilse keşke
Olsa da kavuşulsa
Şu çağıran enginliğe.
Ölmek gibi bazen
Yitip gitmek sefasını esirgemişken evren.
Sarnıcı yok o dipsiz kuyunun
Şükretmeli, yüzü suyu hürmetine garip gönlün
Ötelenmiş hatta ötelenmiş
Sanır mısın ki vakit çok erken…
5.0
100% (10)