Saçlarımın gölgesi vururken yanağıma
Kehribar kokuları ortalığa yayılır
Daha kaç kurban lazım şu gönül sunağıma
Bu yürek ince ince kaç yerinden kıyılır
Dökülen tutamlardan koparıp azar azar
Gönlüme batırırım gururum bana kızar..



Yol saçını ortadan sevdaları asarak
Şikayet eden canın ayrılıkla kavrulsun
İçinde ne var ne yok gerçekleri kusarak
Güvercinsin son kanın rüzgarlar da savrulsun
Mutluluk vadetmiştin yıllarca öne çıkıp
Ah be gurur ne yaptım seven her gönlü yıkıp.



Şimdi kaldık baş başa kiminle avunayım
Hangi gönle giderek derdimi anlatayım
Söyle bana ey gurur neyini savunayım
Ölen onca sevdayı ne yapıp canlatayım
Giden gelmiyor geri zaman üstün örtüyor
Gönül avare olmuş ortalıkta sürtüyor.



Biraz munis olsaydım gülseydim yalanlara
Şimdi yalnız kalmazdım gurur sana kızarak
Biraz izin verseydim gel geçti talanlara
Şimdi dolup taşmazdım onca şiir yazarak
Huylu huyundan ancak teneşirde vazgeçer
Ben de böyle doğmuşum bu huy ölünce göçer.



Ayvazım DENİZ