İşte yine tek başına kaldın gönül
Ne arayan olacak seni, ne de soran
Senin adını hatırlayan bile olmayacak
Huzur senin semtine uğramayacak
Ve artık açmayacak yediveren çiçekler
Bir nefes sıhhat gibi kokmayacak güller
Yine sırasını şaşıracak mevsimler
Ve senin için her zaman hazan yaşanacak…

Suçlu arama boşuna ey gönül
Kendini sorgula ve düşün geçmişini
Kırdığın kalpleri, yıktığın hayalleri
Kanına girdiğin pembe düşleri, hatırla
Ve sadece kendini yargıla
İşte o zaman adaletin yerini bulacak
Haklı haksız belli olacak
Vebalden, günahtan böyle arınırsın ancak…

Hadi şimdi yan yanabildiğin kadar
Yarınların, sabahların karanlığını düşün
Hep aklama kendini, yanlışlarını düşün
Düşün ki sana teselli olsun pişmanlıkların
Ve içini kemirmesin yaşadıkların, yaşattıkların
Nasıl olsa artık sabahlarında güneş olmayacak
Hadi gönül itiraf et bana yaptıklarını
Söz veriyorum, bu hasbihal aramızda kalacak…