Uyu da, büyüsün sevdam…
Ben birkaç cümle daha ölüp, geliyorum ardından
Gökyüzünden birkaç renk daha siliyorum
Eşyalar sağalıyor, ellerimde bir urgan
Hangi dile yönelsem, duaya dönüyorsun
Sen misin sokağımda başını taşlara vuran?

Kuşaklar değişiyor gün geceyle eğleştikçe
Gülüşün yerleşiyor burnumun ucuna, sızlıyor
Kavuşmak için ayrıldığımız bir şiir vardı hani,
Tam onu yazacağım, geceye güneş düşüyor
Daha sana ağlamadığım kaç gezegen var oysa
Hangi düş hırsızıdır yıldızlara tekme vuran?

Az kaldı çocukların uçurtma mevsimine
Cinnet geçiren kaç kâbus var duvarlarımda bir bilsen
Bana bir şair bul, bir nefes etsin batıl inançlarıma
Başıma çaputlar bağlıyorum, almıyor ağrısını, gelsen
Dünden kalma üç beş cümle ölürdüm sana
Sesin mi kulaklarımda efil efil çağlayan?

Günler günleri alıp götürürken uyanık kalmalıyım
Dakikalar yarım kalan günü tamamlamaya koşarken
Torunlar ayrılıkların yazısını okuyacak alnımdan
Ben bütün dâhili yaralarıma seni sürerken
Büyü de, huzurunla uyusun sevdam
Ben birkaç cümle daha öleyim, geliyorum ardından…