Dokunmayın üşümüşlüğüme
Ümitlerimle ısınıyorum
Hasretinin yangınındaki alışmışlığımı
Vuslatın kara deliklerinde saklıyorum

O kara deliklerki ,keşkeler diyarı
Yarınların mezarı,dünlerin ayarı

Çocukluğumun yap boz oyunları
Aşkın mızıkcılığına bırakmış
Bulmacalarmı çözümsüz , kelimelermi aciz
Kıyıda, köşede kalmışlığıma yanıyorum

O kıyı köşe ki, İsanın çarmıhı
Son akşam yemeğinin, ihanet ahı

İki yüzlü dünyanın, bin yüzlü Ademi
Havalar için ,terk etiyse yaratanı
Ten aşkının pazarında ki can yusufu
Nefse,Ruh denen güzelin sunumu

sunumlarda; Kadın,siyaset ve para
Değerler can çekişir, her yanı yara

Filler çimeni incitmediğini sanır
Balıklar suyu nerden tanır
Fil huylu ,balık hafızalı memleket insanım
Öptükce övünür, öpülünce utanır

Ah memleket insanım , kumandalım
Kimki Güclüye yağcı; O ,Zayıfa zalim

Hayatın kıyısından baktım
Hayat nehri çamurlu; Korktum
İnsanların acımasızlığında umutlar yeşerttim
Kimsenin zarar görmediği ‘ insan’ arıyorum

Sonra yarsuada insanmısın; Diyorum?
Değerler iflasta ise insanlık ’ölür’ biliyorum