Ey ...!
şu cam parçasında parmaklarımı gezdirerek
gülüşleriyle hayata tutunduğum !
Ey...!
Özlemlerimi ,
nefessizliğime , can diye soluduğum !



I-
Sen ;
bir kez öpemediğim gülüşlerinin sıcaklığını
buz gibi musallaya yatırmaya meyillenirken ,
Ben;
kısacık adının, upuzun ömrüne yaslanarak
içimdeki yangınlarla birlikte
üzerime yürüyen ateşleri kucaklıyorum
incelen kemiklerimle
iki büklüm .



( ’ Ve Aşk;
kökleri sende varolan hayatın ,
en ağır rengiyle üzerime yıkılması ’ olsa da o an !)





Avazım çıktığınca bağırıyorum gökgürültüsünde .
Karanlık yağmurlardan çağırırken seni
ayrılığa teslim ettiğin yüreğimin
paramparça büyüyen kimsesizliğiyle
delice ağlıyorum
haketmediğim bu yerde !


-’Seni özlüyor(d)um ! ’







Biliyorum dönmeyeceksin
kirpiklerimde iç çekerek özleyen kız çocuğuna.







II-
Ne zaman yorulacaksın
kendini bende yok etmeye çalışmaktan
içimde büyüyen sevdanla savaşmaktan
yüreğimin karanlık kuyularına kendini asmaktan .



(- ’Öldürme diye yalvarıyorum sana ...... ’)


Bilmelisin ki ;
boğulamayacaksın
ömrüne hayatlar bağışladığım nefeslerimde .
Kaybolamayacaksın
kendini gördüğün her hücremde .
Düşemeyeceksin
kirpiklerimde sıkı sıkıya tuttuğum yaşlarımla .
Vursan da acıtamayacaksın tekmelerken
sevdanla sıvadığım yüreğimin duvarlarını .

Hüzne bulanmış her hecem
nefesime bağlasa da anılarımızı,
soluğumu kesemeyeceksin ,ezberime asılı adınla .

Çıplak kalsam da giyinemediğim hayallerimle
kefenlerini biçemeyeceksin
tüm seslerimi yutan ,
bin dua bağışladığım, sessizlikte .






III-
Bilirsin
Özneleri eksik şiirlerin ,sahibiyken senden önce ,
Varlığınla, anlamsızlığı tamamlanan kadındım ya ben
söylesene şimdi
nasıl kolay kaybederim seni ?

Ayak uçlarıma yanaştırsan da ölümün boşluğunu
bileklerimle taşıyamasam da bedenimin ağırlığını
sendelesemde düşmeyeceğim

Sen ;
benden de , kendinden de koparamayacaksın biz’i !

ölümünle kaybedeceğim o kadar çok şey varken
katilimiz olamayacaksın !
öldüremeyeceksin bizi !
başaramayacaksın sevgili
sana inat gitmeyeceğim biz’den !

Yaralasanda yirmibeş harfimi
gülüşlerinden kurduğum o kent’te saklayarak ,
yaşatacağım seni .

Sen !
parmak aralarıma iliştirdin ya o gülüşlerini ,
Ben de, sözümde duracağım .
Şükrüne durduğum
geriye kalan ,adının dört harfiyle ,
kalemimi ömrüne b a ğ ı ş l a y a c a ğ ı m sevgili...
~



elysa

~~~~