Dokunsam ağlayacak gözleri dolu dolu
Hüzün dokumuş sanki herdem hayat okulu
Her halinden belli ki bu yürek aşk kokulu
Aşka kesmiş ziyada bir sen kaldın , bir de ben"

Hayat herkese eşit davranmıyor ne yazık ki, neresinden tutunmaya
kalksan elinde kalıyor zaman zaman... İşte o zaman hüzün doluyor yürek, yaş doluyor göz.
Şiir ne güzel anlatmış. Hele bir de aşk dolmuşsa gönle, güneş doğmaz, bulut gitmez insanın üzerinden.

"İşte böyle bir masal yaşadım düştü dile
Sevgi ,dostluk onurdur asla götürmez hile
Dosteli gibi aşka , düşmemiş olsan bile
Sevda denen deryada bir sen kaldın, bir de ben"

Keşke masallar doldursaydı yaşamı, hiç kötü biten masal yoktur çünkü.
Gerçekte ise riya, yalan vs... sevginin, dostluğun olduğu yerde kötülük yoktur, olmamalıdır.

Öğretmenim, çoşkun bir sel gibi çağlamış duygular bu güzel şiirde.
Allah insanları iki kişilik yalnızlıklardan korusun, yalnızlığın en acı hali bu olmalı.
Şiir çok güzel, başlık ise çok vurucu.

Kutluyorum, saygılar...

Bütün dünyanın kahrı çökmüş omuzlarına
Kafa tutayım derken sevda aymazlarına
Asla boyun eğmemiş ortam gammazlarına
Aşımı zor riyada bir o kalmış, bir de ben


ağırım kendime,hayasını yitirmiş gün geceye teslim ederken yine kendini
bakışlarımda donmuş rüzgarlar esiyor,üşütüyor beni yüreğimin ortasında ki kor
okuduğum hikayeleri sıralıyorum önüme
kendime yer arıyorum izi silinmiş gönüllerde
zamanı kurduğum yalnızlığım hızlı akıp gider oldu şimdilerde
ah!bu gasvetli yolculuğum
sorguluyor beni ansızın yine
nereye ?ey yolcu nereye bu gidiş diye
onca yanan ateşi hangi su söndürecek ki

:(

ve kalemin incileri vuruyor yine gözlerime:

Acıların içinde nice yürek kavurmuş
Öfkesine yenilmiş diline zincir vurmuş
Bazen bir Leyla olup külün göğe savurmuş
Yürek burkan rüyada bir o kalmış, bir de ben


ah gücü gözlerine yeten yanım!
bir sen kaldın
bir de ben...


emeğine saglık abim..saygımla