gördüğüm en güzel düştün
örümcek ağı gibi sarmalayıp ruhumu
saklıyorum yüreğimin en nadide yerinde

bir yaz gülü olup açtın gönül bağımda
girdabında sazlıklar ve karabataklar
neşeme neşe kattı gecelerimde
cümbüş çaldı dans etti
şiirler okudu kulağıma

cismin malum oldu zaman içinde
aç ve susamışken seviye
nur gibi doğan bir melektin
düş mü gerçek mi seçemedim
ay ışığı vururken cama
dolunayın gizeminde kayboldum

gezdirdin beni hayal aleminde
yaşanmamış mutluluklar tadarken
dudağından içtim seviyi

kimi zaman çılgınlıklar yaptım
insanlığımdan utanaraktan
karadenizin azgın suları
ve de toroslar geçit vermese de
uzandı ellerim teknoloji harikasıyla

erişilmez sanmıştım oysa ki
koşarak geçen yıllar ardından
rüzgar atına binmeseydim
düşte olsa yaşanılanlar
tadı damağımda kalan
kelebek mutluluğuydu

Cemal Karsavran