Sızlarkende yüreğim, irkilince bilirim
Gidişlerini görür, gibide olsam yılmam
Ağlarım yokluğuna, sesinle dirilirim
Gözlerin hüzünlüyse , hiç bahtiyar sayılmam.

Gelmeyeceğinide, bilirim yıkılırım
Olsun ah cancağazım, gülüşüne kurbandır
Bu cihan bilesinde, sensiz çok sıkılırım
En güzel hasletinse, edeple libasındır.

Uzaklarda da olsan ,bir kez olsun gül yeter
Başkalarının olsen, diyemem zor bilesin
Şebnemler düşmesin sus, hüzne boğma besbeter
Divane gönlümü gör, sevdanla bir dilesin.

Mal mülk istemem verme, gözlerine bakayım
Ilıkça sıcakça can, derdinle inliyorum
Hissetmenin huzuru, kendimi bırakayım
Seni sensiz yaşarken, aşkımla inliyorum .

Seni senden çok sevdi, bu zavallı yüreğim
Rabbimden dilediğim, gülüm vallahi sendin
Bilmez misin sineme, sapladığın süreğim?
Susamışken sevdana, can suyumla gelendin

Ben senide sığdırdım, kalbime bak benide
Çok çıkarmak istedim cılız kalbim susmadı
Kalbimde güller açtı , aşkın yaktı tenide
Sevdayı tatmak zor mu, neden bana kusmadı.

Duy haykırışlarımı, sana kavuşmak için
Çırpınırım birtanem, bana benden yakınsın
Hem dokunamadığım , sevda gülümsün niçin
Papatyamsın sümbülüm, yarin sana bakınsın.

Nasıl canım yanıyor, yakınken uzak olmak
Kanatıyor kalbimi, seni koklayamamak
Hasretken yokluğunda, günden güne hep solmak
Sevdayla kavrulurken, hiç kucaklayamamak.

Her acıya dayandım lakin aşkın sancısı
Aklı devreye koydum bir çare bulamadım
Yüreğim sen diyorda yok başka yabancısı
Canım yandıkca canım birden doğrulamadım.
*
Nigâr Bedirhan