Gurbet zehirden bir ok, saplanır da sineme
Kanlı gözyaşlarımı hep akıtır yüzüme
Anlamaz kimse beni, ağlarım ahvalime.

Gurbet bağrım deliyor uzadıkça seneler,
Ne bir haber geliyor, bitmiyor bahaneler.

Genç yaşta ayrıldım da o güzel vatanımdan
Geçti yıllar yel gibi, inledim hicranımdan
Saçıma aklar düştü, kopmadım bayrağımdan.

Ne zormuş ayrı olmak, yurdumdan milletimden
Vazgeçtiremezler de, asla hürriyetimden.

Çok defalar güldükte, içimiz ağlarken de
Sabır edip durdukta, dalga geçilirken de
Anladıkça lisanı, dikdik seçilirken de.

Her dil bir insanken de, neden öğrenilmez ki
Ezenlere gülünmez, yazgı söylenilmez ki.

Rahatım oysa burda, hayalime düşünce
Sarıyor sıkıntılar, durmadan büzüşünce
Sinem dağlanıyor da, gülümle görüşünce.

Gurbet yakıyor beni, ahumdan uzaktayken
Yüreğim duracak ah, hasretle vuslattayken.

Neden neden dersin de, sadrımda narın varken
Her yer zindandan beter, sevdan bağrım dağlarken
Cennette de olsam yâr, gurbetteyim ağlarken.

Ellerimi uzattım,tutsana uzaklardan
Düşlerindeyim yârim, kurtarsan tuzaklardan.

Aradıkça eş dostu, ne zaman diyorlar da
Bilmiyorlar hayatı, daim soruyorlar da
Oysa biriktirmek zor, hayra yoruyorlar da.

Köz olsa da sinemiz, güler belli etmeyiz
Ağlasakta saklarız, tecellidir demeyiz.

Bizi biz biliriz de, soğan ekmekte yesek
Daima gülümseriz, düşlerimizi desek
Hoş görüyle bakarız, yaramızı deşsek.

Seversek ölümüne, asla da ayrılmayız
Ant ettim artık dönmem, ayrı da sayılmayız.

Ruhum, kalbim vatanım, dalgalan al bayrağım
Payidar olsun Türkler, düşünmeyin ırağım.
Şehit kanıyla dolu ah her karış toğrağım.

Bayramlar da zor geçer, inanın gurbet elde
Ciğerlerimiz yanar, güleriz geçeriz de.

Yine gece oldu bak, sevdiceğim nerdesin?
Görmez misin halimi kanımda zerremdesin?
Deryanda yüzmedeyim ahum gözlerimdesin.

Kalbim sevdikçe seni yandım delicesine
Kara sevda dediler de, bandım her hecesine.

Gurbet ne zormuş canım ateşten gömlek gibi
Ağlıyorum çaresizce, umudum kuyu dibi
Sensiz yetim gibiyim her şey zehir gibi.

Gurbette kalırsın da, ölün gelir dediler.
Ağlattılar durmadan, ciğerimi yediler.
*
Yeganem Nigar Bedirhan