Sıkılsa her gün.
Belindeki kemer.
Vurulsa, vurulsa.
Sırtına yıllarca semer.
Direnmezsin………..

Sen yine, aynı sensin
Sen yine, aynı sensin.

İtaat etmeyi.
Emirle yönetilmeyi.
Köle misali yaşamayı
El, etek, öpmeyi
Uşaklık yapmayı
Kendine yakıştıran

Yine sensin.
Yine sensin.

Kapı kulu olmak.
Ciğeri beş para etmezlerin.
Karşısında el pençe
Divan durmak

Sürekli başkalarınca
Sorgulanmayı.
Bir buyruk gibi algılayan
Ne yazık’ ki

Yine sensin,
Yine sensin

Ucuz, süslü laflara.
Çabuk kanan.
Bir kilo makarna.
Bir torba kömüre
Onurunu satan

Ne yazık ki, ne acıdır ki
Yine sensin, yine sensin.

Laik olduğun gibi.
Yöneticini seçersin.
Oturur, isyan eder yakınırsın

Vatanını, Bayrağını
Laik Cumhuriyetini
Onurunu

Bir kilo makarnaya
Bir çuval kömüre satarsın
Yumurta ağza gel ’dimi
Feryat eder,
Mazlumu oynarsın

Kısacası, açıkçası
Sen yine aynı sen oldukça
Sırtına palan vurup binen çok olur
İnci len ,yine asalet olur, öz olur
İnsanlık olur……………………........

Şair Cemal
Yine kabahati
Cehalette bulur

Aydınlığı istemeyen
Karanlığa sığınan
Tercihini ..............
Cehaletten yana yapan

Takiye’ye inanan.
Kendine .................
Bu kaftanı yakıştıran

Yine sensin,
Yine sensin

SAYGILARIMLA

25.Ocak 2008
Şair 67
Ali Cemal AĞIRMAN