1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1296
Okunma
Kırık kanatlarla dalmıştım gök yüzünün seyrine.
Ah benim gök yüzlüm,
Ölümü bile öldürmüştüm sende...
Olağanüstü bir güçle uzanmışken sana
Ve maviliğini ilaç diye alırken kanatlarımın altına,
Ayrılığın siyahını giydirdin bulutlarına...
Çok değil,
Biraz mavinden istemiştim oysa;
Bir deniz gibi, rengini çalacaktım dinmek bilmeyen dalgalarıma...
Şimdi,
Olağanüstü gücüm,
Olağandışı sağnağına mağlup.
Güçsüzüm.
Bilirsin, kuş beyinlidir yüreğim;
Kaç kez böyle yokluğuna tünedim.
Ama,
Hayallerim kırılmasa,
Kırık kanatlarla yine uçardım sana...
Selim Akgün
5.0
100% (2)
Cevap Yaz