1
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
965
Okunma
dağıldı gölgeler saçların kaldı
günler sonra ilk yaprağın gülümsediği
yüzler kaldı içimden geçen
sancısı kendini dinleyen yontu
yorgun ağaçlar bükülür güneşe doğru
ayak izleri arar ışığa kaçan
koşarken sesinde yankılanan gitme
göğün nadide gürültüsüdür şimdilerde
dilekler yürüdükçe maviye
sarsılmaz kaideler saçıyor boşluk
ağlaşıyor zaman eski sesiyle
sonra günlerce yağmur
günlerce yağmur
hasret sarı elleri rüzgar
çatılarda dinmeyen uğultudur
pencereleri karşıyı seven
bakınca gülümsediğim
eski tepelerin heyecanı değilim
ne yana dönsem gelmez
gelmez seni özledikçe çiçeklenir bahar
ölçüsüz bir sevinç değil bu
içime karıştıkça kaçıyor
aşkın uykusu.
Cevap Yaz