BUNALDIM ARTIK

Hanı bır bardagın son damlası olurya
Sankı o damla artık dokulenler
Gözlerımden suzulen yaşlar
Akıttıgım her dırhem var artık

Son hıçkırıklar artık
Boğazımdan dokulen
Bağırırcasına Sesım kısılırcasına
Bır yanardağ mısalı fışkırırcasına
Işte o son sozlerım sana
Karalarcasına

Içımden sankı bırseyler kopuyor
Ellerım kış mısalı donuyor
Sol yanım hancer vururcasına yanıyor
Yaralarım derınden derıne kanıyor

Avcının son vuruşu gıbı gıbı yerlerde serıldım
Son damlası mutluluk gıbı senın ıcın sevındım
Bılsen kı oyle çok oyle çokk gerıldım
Tek tesellım şıırlerım ya
Bırtek ona sevındım

Bunaldım artık
Hanı kafestekı kuş mısalı
Hanı veda eden Sevgılı mısalı
Hanı ayrılan cocuk mısalı
Yollara bakıp , bakıp Ağlarcasına
Bunaldım artık

Uçurumun kenarına yaklaşan
Yokluklarla savaşan
Tek başına kalan
Derınden derınden cocuk mısalı Ağlayan
Kımsesız gıbı bunaldım

/muharrem/7/Nısan/2014/Pazartesı/saat/15/12/Samsun