Kaç asırdır makbul dili bilseydik,
Rabbim duamızı duyardı zaten…
Düşe-kalka makul yolu bulsaydık,
Durum rüyamıza uyardı zaten…

Sahte kalıpları kırabilseydik,
“Neden”i “nasıl”ı sorabilseydik,
Kafayı “insanca” yorabilseydik,
Kalbimiz gafletten ayardı zaten…

Avanta fikrini atabilseydik,
Duaya gayreti katabilseydik,
Kulluk sözümüzü tutabilseydik,
Şeytan şer satmaktan cayardı zaten…

Dinden akıllı ve hür olan mesul,
Yaşasaydı “aynı” olmazdı Resul…
Zamanı yaşamak olsaydı usul,
Hurafe maziye kayardı zaten…

Etse de yıllarca ilim talimi,
Işık vermez çağa, “İslam âlimi”…
Çünkü bütün işi, ezber malumu,
Yoksa âleme nur yayardı zaten…

Neylesin bilimi, taklidi öven,
Düşünmeyi yeren, ezberi seven…
Öyle olmasaydı, Mars’a merdiven,
Önce Müslümanlar dayardı zaten…

Tazelikte saklı dinin esrarı,
Boşuna yobazın “bayat” ısrarı…
Sevseydi bu ruhsuz, cansız tekrarı,
Rabbim bizi kuldan sayardı zaten…

“İnanan üstündür” der amma Rabbim,
Bak hele dünyada üstün olan kim…
Olsaydık kulluğun aslına hâkim,
Rabbim bizi üste koyardı zaten…

Veli BOSTANCI