"Keşke su yürüse beynime, anılar çürüse.!
Nasılda canım yanıyor..."





Gençliğimi avuçlarına bozuk para gibi saydığım
Bu iyot kokulu kasabada
Havası, suyu, insanları ve martıları her şey, herkes yabancı





Kendime bile öylesine yabancıyım ki.!
Tanıdık sadece mazi





Yağmurla gelen kadınım
Sicim gibi yağmur var
Gözlerim yağmura davetli, maviyi seçemezken buğulu gözlerim
Meğer ne çok yorulmuşum,
Acıyla sıvanmış içim
Yorgunum.!





Oysa gülüşlerime mavinin damladığı, gözlerime güneşin doğduğu yer




Şimdi dört bir yanımı saran anılar, gözlerime oturdu
Hangi yöne dönsem senli hatıralar
Dilimin kekresinde dönen sözcükler bize takılır
Dilim, boğazıma saklanır
Susarım içli ve derin





Gözlerimde ki hüznü görüp, yüzün gölgelenmesin
Boş ver be arkadaş.!
Kimsesizliğime takılma
Suskunluğuma aldanma.
Şu şehir dillense neler neler anlatır, sende bilirsin.!





Belki susuyorum ama
Anılar yüreğimi tekmeliyor
Bağırır içim avaz avaz.!
Deniz en hırçın haliyle kıyılarımı yalar, martılar bizi söyler
Ben sustukça içimdeki boşluk büyüdü





Sesimde acılar tepindi
Yamalı bir çift sözüm vardı
İki yakasını bir araya getirip, söyleyemediğim
Gözlerimdeki yarayı büyüten
Dudaklarımı kanatıp, beynime karıncalar yürüten
İçimi acıtan sözlerim




Ahhh döşüme hançer saplayanım
Keşke su yürüse beynime, anılar çürüse
Nasılda canım yanıyor.!






ASMEROZ-62
---Gülşen Polat---