0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1189
Okunma
Soma’ dan çıkan gazla doldu içimiz
siyah ağladı gündüzler
söndü şapka lambaları...
ve
bir çocuğun kirli yüzüne dokunamadığı babası
gömülmek için çıktı yeryüzüne...
kışın köründe üşüyene can veren bir baba
ebediyen üşüyen bir beden oldu az önce...
ısındık sanıyoruz içimizde buz kalıplarıyla
kar yağsa sönmez alevleri o maden ekmeğinin
ölse bir beden oracıkta
orası karbonmonoksiit
orası kazma kürek
orası emek
bazen kararmış ekmek
ve bazen bir mezar orası...
herkes güzel ölmez böyle
ve herkes üç kuruşa yaşamaz haysiyetle!
ısınmıyor artık hiç bir soba
kış bitti lakin donuyor içimiz
şimdilerde daha çok üşüyor sobayı bilen yürekler!
ve
kışın köründe üşüyene can veren bir baba
ebediyen üşüyen bir beden oldu az önce...
mhmt.krtl
