iblis tahribatı diyorlar
orada son gün zor geçiyormuş
bir gece ki geceden üstün
dehlizlerinde korku yağmuru

ölmeden önce son kez
güzel rüyalar görmek istiyorum
bir otobüse binip uzunca güneş
çocuklar gülüşleriyle aşkı fısıldıyor
bulut ne demek baba
mavilikler öperken yüzümüzü
sakın bizi bırakma

hayır gözyaşlarım değil sadece sevinç
hiç kimse sizi bu kadar sevmemişti
neden ağlıyorsunuz ki
yaşarken basit bir işçiydim

ben burada
senin göz yaşların için biraz
biraz da annen söylemişti yağmur yağarken
emin olun geçecek
ölüm yaşayanlar için en büyük gerçek

sonra küçülür ağzımda kelimeler
siyah günler ve sonrası
yakut dudaklarıyla hayatı kuşatan beyaz
sana beni sevmiyor musun diyecek
unutmadan geçmişi biraz
dünya dediğin itince döner

bir soru
kuyular kazıp kaçacağım yerin dibine
inip bir soru daha sorsam bilmezsiniz ki
üstü nasıldır göğün
altı benimle ölümlü
bütün bacalara selam söyleyin

sanma bir gün ellerim kara elmas olur
sönük geçmişimle hatırlatırım kendimi
nerede bir ağacı ağlarken görseniz
inanın o ben değilim.