4
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1148
Okunma
SOMA SİYAH SOMA ÖLÜM
Yelkovan ve akrep; on beş on beşi gösterdi
Kara bir andı o an, Soma sise boyandı
Bu vahşet olmasaydı, herkes bunu isterdi
Millet yasta, halk yasta, nice yürekler yandı.
Ölüm kapkara sızdı, sustu yaşamın sesi
İhmal mi, bilinçsizlik mi; bu da neyin nesi
Kömür nafaka, ekmek; çalışanın hevesi
Yiten canlar, ömürler; ateş öze dayandı.
Kara elmas, kor elmas, kömürleşen bedenler
Bu haksız ölümlerle sorgulansın nedenler
İşçi katliamı, yoz bu, isyanda insanlar
Ekmek kömür karası, gün kapkara bir gündü!
Sözün bittiği yerde soluk soluğa yalım
Bir amansız facia, emeğe karşın ölüm
Baba, oğul niceler, yuvalar soldu gülüm.
Katık edildi canlar, aş elmasla sınandı.
Acı, felâket büyük, yer altında havasız
Güneşsiz, alev alev soluksuz ve devasız
Bir ucuz hayat, emek güvencesiz, davasız
Soma sır yüklü perde, canlar, ocaklar söndü.
GÜLŞEN ŞENDERİN
5.0
100% (5)