2
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
939
Okunma
her gün gülerek karşılardı seni
odada çocuk kapıda kadın
göğü en çok sen severdin
bir de yerin altında kömür
siyah yüzlü palyaçolar galerisi
kara karıncalara selam söyleyin
gelirken eve ekmek ve zeytin
bir de sevgi getirsin
öptü kokladı
sevdi içinin kokusunu
sivriltip soktu kalbine
kederli vagonlar ve labirentler
vardı bir hayalin dibinde
izler izledi yolu
bizler izledi onu
nasıl söylenir insan dünyadan küçük
umut sonsuzluktan beter
orada çocuk ayaklarıyla gezen
özgürlüğün genişlediğini
orada dağlar ırmaklar uyur
nemli gözlerinde fenerin
dalgın elleri ile toprağa çiçekler eker baban
siyah su ağzını yıkar gediklerin
ağlama yetim çocuk dertler geçiyo
senin baban kara yüzlü palyaço.