Öf Deme Sakın!

Süt gibi temiz, süt gibi berrak,
Merhamet kaynağı anneye bakmak,
Bir ibadettir onunla olmak,
Anneye “öf” deme sakın! !

Onları asla, kırmamalı,
Kötü söz söyleyip, harama varmamalı,
El ile, dil ile… tavır koymamalı,
Babalara “öf” deme sakın!

Onlar, Allah’ın bir emaneti,
Gönül yaparsan kazanırsın cenneti!
İki cihanda mutlu olmak istersen,
Ebeveyne asla “öf” deme sakın!



Sevgiyle başlayan, sevgiyle süren,
Her türlü belaya göğüsler geren,
Evladın rahatı için hayatın veren,
Atana öf deme sakın!

Uyumamız için uykusuz kaldılar,
Biz ağladıkça gözyaşına daldılar!
Sevincimizle huzur buldular.
Ebeveyne öf deme sakın!

Saçını süpürge eden; anne!
Yemeyip yediren; anne!
Giymeyip giydiren; anne!
Anneye öf deme sakın!

Kalbi; “yavrum,…” diye atar!
Her damla kanında “şefkatler” yatar!
Sözlerinde, yüreğinde “muhabbet” var!
Annene öf deme sakın!

Anneler günü; yapay bir hal!
Yılda bir gün sevgi muhal!
Sevgini bir ömre yay,
Kimseye öf deme sakın!

Babalar da sever, onlar da beşer,
Kazanmak için üçer beşer…
Evladı uğruna yollara düşer!
Babaya öf deme sakın!