Bugün anneler günüymüş! Hani sen de anneydin?
Sende kardeştin anneye sahip olan.
Babaydın anneye eş!
Ne çabuk unuttunuz? Benimde can taşıdığımı
Daha dün…
Daha dün oyuncak diye çocuklarınıza vermediniz mi?
Onların önüne oyuncak diye atmadınız mı beni?
Ya da hırpalayarak oynamadınız mı?
Oysa hiç düşünmediniz
Benim de çocuklarımın olduğunu
Çocuklarımın açlıktan nefeslerinin koktuğunu
Hor görmeyin ne olur
Ben de senin, onun gibi bir anneyim…

Ne mekânım belli ne de yerim yurdum
Sokaklar yatakhanem olsa da
Vatansızım
Çocuklarım hep iç sızım
Vurmayın ne olur ben de anneleriniz gibi anneyim!

Düşünmezsiniz, övünürsünüz sıcaklığımla ısınmak için
Zemheri ayazında bana bürünürsünüz.
Kiminizin vücudunu sararım, kiminizin ellerini ısıtırım
Ağzınız bir karış açık, aklın havada
Caka satarsınız ona buna
Aklınız hep kabarık cüzdanlarınızda!
Unutmayın biz sonradan görmüş değiliz
Sizin gibi yaratanının verdiği bir canız sadece…

Bizim tercihimiz değildi
Ağustos sıcağında kürk giymek!
Siz hiç o sıcakta kuytu köşelerde bir damla su aradınız mı?
Onun bunun kapısında çanak yalayarak
Çocuklarının ağzına kustunuz mu?
Neden ben, biz onlar hep sokaklardayız?
Ya da adımız sokaklarla anılmış
Sahip çıkamayarak köprü altına gönderdiğiniz çocuklarınızdan farkımız ne?
Dört ayaklı sekiz memeli olmamız mı?
Unutmayın biz de bir anneyiz ve aileyiz…

Sizde cansınız, gölgesinde soluklandığımız ağaçlar da, biz de yaratanın canıyız
Bir avuç toprak değil mi hepimizin üzerimize atılacak olan
Ölüm hepimiz için hatta bütün canlılar için de aynı
Hakir görmeyin, bizimde canımız ve cananımız var
Biz de sizin annen gibi anneyiz
Vurmayın ne olur bizim de bir canımız
Sizler gibi sevgi bekleyen çocuklarımız var…

//Sokak hayvanlarına ithaftır//

Mustafa KARAAHMETOĞLU