Anlat torunlarına anne
Çocukluğumu anlat.
Hiç değişmeyen yasayı anlat.
Baş eğmeyen kadınların suçları
Yüklenirmiş çocukların omzuna.
Sırf bu yüzden;
İsyankârdır hepsi.
Ben de şaşırtmadım kimseyi.
Verdim idam kararını
Verdim babası olan çocuklara.
Ben ağlarım anne, anlatamam.
Kabuk bağlamaz her yara
Anlat çocuklarıma....

Kaya kabukları toplar
Kına yapardık.
Nokta nokta elimize yakardık.
Avuçlarımızı açıp güneşe bakardık.
Sevgi toplardık yere göğe.
Bir damlacık mutluluğu anlat çocuklarıma…

Naylon ayakkabılarımız vardı.
Kışın büzüşürdü ayaklarımız,
Yazın sıcakta kaynardı.
Cam keserdi, çivi batardı…
Naylonlara düşmanlığımı
Anlat çocuklarıma…

Ne çok hastalıklar yaşadım
Kızıl, kızamık, boğmaca…
Ölmeyince doktor mu gördük oysa?
Hiç yenilmediğimi anlat çocuklarıma.

Biz küçük kadınlardık.
Hiç çocuk olamadık.
Ağır başlılığı adamlıktan saydık.
Yaşamadık, yaşlandık.
Ne kadar şanslı olduklarını
Anlat çocuklarıma….

Yazan:MEHPARE GÖKÇE