6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1206
Okunma

İnsanları kaybolmuş bir İstanbul
akşamında
Masum duygulardan çıldırıyor hayat
Yalnızlık sızıyor tüm dokusundan
Öyle sessiz ve perişan
Tren düdükleri kalleşliği saplıyor
yüreklere
Sönmüş fenerlerinde gemilerin
Asılıp kalıyor şarkılar
Yollar daralıyor yollar
Kaldırımlar daralıyor kaldırımlar
Sözün kısası
Hep eksiliyoruz hayattan ve şehirden
Hep biraz daha yaşamın kıyısında
kalmaktayız.
Kuytularda dehşet iz sürüyor
Devriliyor kalbimizi verdiğimiz insanlar...
4/Ocak/2008 Dilruba Nuray ERENLER