1
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1228
Okunma
birbirimizi öğreniyoruz
olmasa da varış noktamız
şahikanın iplerine tutunup
kanayan dizlerimizle
tırmanıyoruz
yolda kuş ölüleri...ders almıyoruz
gözlerimizde parçalanmış bir gökyüzü
yüzümüzde bulutların gölgesi
arkamızda koşan ırmaklar
soluklanmak gelmiyor aklımıza
bir vadi kadar derinleşiyor çizgilerimiz
gümüş teller sarkıyor alnımıza
ellerimiz çakıl taşlarına dönüşüyor
yüreğimizde ufalanan dağların iniltisi
bir karınca geçiyor bizi
bir şahin can çekişiyor yanı başımızda
ansızın
toprağı yaratanın ayırımına varıyor
ruhumuz
hey hat
neredeyiz...?
gönül gençyılmaz
5.0
100% (11)
Cevap Yaz