biraz
biraz ne kadar sürecek
eğik bir başı varmış
neden anlatıyorum ki bunu size
inanmayacağınıza yemin ederim
kül olmadan evveldi
kıyasıya düş içinde dalgaları denizin

o alkışlar
yalvarışlar ve en güzeli
yolunu hayal ederek aşkın
göklere akan bütün endişeler
alıp başını gitmişti
bir yer ki orada düşlerimiz
insanlığın ilk yıldızlarını çağırır

geri gelmeyen attığım taş
ben ona bir dalgınlık üzerine şahitlik ederim
sularla yıkadım alnımı
vazgeçilmez olanın tutunduğu dudaklar
kördü desem kim inanır
kim duyar ki yalnızlık bir şarkıdır
henüz söyleyemediğim

nerelere gidiyorum
çok yakın adın gibi eminim
seveceğine dair onca konuşmalar geçti
duymadığına inanmak istemiyorum
siliyorum akşam söylentilerini içimden

bak burası dünya
saçlarının elimde kalan kokusu
ne bu hissin bir dibi var
ne de sevmelerimizin sonu
aldık mı başımızı yanımıza
kıyılarda taş öğütür şairler
yalanlar düzerek boşluğa.