direnir gönlümün çoraklaşmış toprakları
sevda gülleri solgun
susuzluğun duaları dudağımda
beklenir yağmurlar
bereket umutlarım ziyan
alıp başımı gidesim var buralardan!..

tebessümler saçılırdı geçtiğim sokaklardan
kaldırımlarda şimdi
katransı bakışlar hakim
kin yumağı papatya gülüşlü çocuklar
mutsuzluk kemirmiş içimizi
uçurtmalar keyifsiz rüzgar nazına
bahar çiçeklerinde zehir
bir bir yok oluyor canımsı bal arılar!..

komşumun nur topu bir kızı dünyaya gelmiş
iki sokak ötede çınarlık dede ölmüş
’bana ne!’ dudak bükmeler
çevremizden habersiz ölü ruhlar gibiyiz
Beyoğlu’ndan yükselen kahkahalar
aç insanlarım ekmek ararken çöplerden
sızlatıyor yüreğimi!..

ayrılmışsız birbirimizden zengin, fakir
ya da kovulmuşsuz adaletten
öfkemi toparlayıp haykırsam Taksim’de
’yaşasın üç mayıs’ desem
tepemde biter ruhsuz zebaniler
bileklerimde kanlı kelepçeler
istikamet hücreler!..

biz nasıl seveceğiz cehennem ateşi yakanları
aşımıza göz dikenleri
çocukluk hayallerimizi çalanları
sevda güneşimize karabulut olanları
sevemem asırlar geçse de
tek umudum kaldı
sabrın en zor olanına katlanmak
karanlık devran mutlak dönecektir aydınlığa!..


Zafer Direniş
...
21 Nisan 2014 Pazartesi 21.10 Lahey