...

Hayat denen şey
dipsiz derinliklerde
bir deniz bazen
çatlaklarla dolu
küreksiz sandalda
yol almaya çalışıyorum
ulaşmak istediğimde
çırpındıkça
çılgın dalgalara yenik düşüyorum
tutunamıyorum hayata




hayat denen şey
tıpkı bir uçurum
tutunmaya çalışıyorum
asılı kalıyorum düşlerimle birlikte
yukarı çıkabilmek için
tutunacak bir çıkıntı
bir dal arıyorum
tutunacak gücüm kalmıyor bazen
düşecekmişim gibi
her şey bitecekmiş gibi oluyor
zorluklara yenik düşüyorum
tutunamıyorum hayata



hayat denen şey
bazen uçurtma gibi
gökyüzünün mavisine
kaptırıyorum kendimi
takılı kalıyorum tellere
uçmaya çalışıyorum
inişlere çıkışlara inat
yenik düşüyorum
tutunamıyorum hayata



hayat bazen çocukken düştüğümde
dizlerimi kanattığım
bir yara gibi
yarama ilâç olacak bir merhem arıyorum
bir anne bir baba şefkâti gibi
üflendiğinde öpüldüğünde geçse diyorum
kanadıkca yaram
içimi acıtıyorum
zorluklara yenik düşüyorum
tutunamıyorum hayata



hayat bazen inişli çıkışlı
bir yol oluyor karşımda
yokuşu tırmanmaya çalışıyorum
bazen de ayağım takılıyor
bir çukurda buluyorum kendimi
sonra diyorum ki kendime
ne olursa olsun
hayat devam ediyor
en ufak şeylerden mutluluk çıkar

ve her şeye inat
sımsıkı sarıl umutlara
tutun şu hayata..

...

MELTEM KINIC




Şiirime sesiyle hayat veren (Ahmet Ormancı) teşekkür ederim..