böyle sensiz sensiz neyi düşündüğümü bilmeyişim
bu kaçıncı ve son günlerde iyice cahilliğe vuruşum
kaç güzel geçti kaç gül kokladımsa da bu efkâr
kaç hasretten kavuştuysam da bu çile
her şeyin güzel ve müsait olduğu bu günlerde bu dayanılmaz ağrı
son nefesime kadar doldurmayacak mı miadını

herkesin yanında yalnız kalışım
her şeyin yanında istemsiz duruşum
kendinden habersiz haber oluşum
kendinden habersiz rehber oluşum
bu kaçıncı sahil daha önce gezindiğim
bu kaçıncı derya daha önce boğulduğum
daha sensiz ne kadar yaşayacağım
ne kadar depremler yaşayacağım

gelmez imiş geçen zaman
geçmişte yaşamak mıymış cehennem
geleceğe mecburiyetten bu gidiş
kendini içinden tüketen bu matem
bu umutsuzluk bu ümidi kabullenemeyiş
hani gayesi olan o çocuk nerede şimdi
hani sana yaklaştıkça kalbi titreyen adam nerede

can dedikçe can vermeye kanatlanan o huzur
o görkemli saltanatım
tüm dünyaya meydan okuyan
yıldızlara rota çizen ben
her zaman ve an olduğu gibi yine yalnız mı ölecek
yine yalnız mı doğacak
başı önde suların
derdi dile gelmez dağların
hani rüzgarların kendini kaybedişi yanında
gecelerce uyku bilmez yıldızlara dokunduğum
acılarıyla güneş gibi yakmak mıydı muradın

artık son bulsun be can
dayanılmaz oldu
çekilmez oldu bu yük
hani yalnız bırakmayacaktık
gözden kaçırmayacaktık birbirimizi

kefenim ol gel
seccadem ol gel
ne olursan ol gel be can