Mustafa İle Erol’dan Atışma

( AKIL V E GÖNÜL )

Benim adım akıl, düşünürüm hep.
Her yaptığım işte, çıkar güderim.
Başarılarıma, budur tek sebep.
Nerde menfaat var, ora giderim. ( AKIL )

Benim adım gönül, bilmem menfaat.
Çıkarcıyla doldu, bütün kâinat.
İnsanı satmaktır, sizdeki sanat.
Riyanıza sizin, bakar giderim. ( GÖNÜL )

Akılda sevmek yok, sevilmek vardır.
Karşıdaki insan, para kadardır.
Karnımı doyuran, sanki sevdadır.
Maninin yanına, akar giderim. ( AKIL )

Ben olursam zaten, yer yoktur sana..
İtibarım yoktur, para kasana.
Bir an bile uymam, senin yasana.
Sevdayı özüme, takar giderim. ( GÖNÜL )

Karın doyurmaz aşk, anlarsın sen de.
Ömrün geçer o an, yanarsın sen de.
Para kasasına, konarsın sen de.
İşte o an seni, kırar giderim. ( AKIL )

Çıkar ise liman, ben olmam orda.
Bir gedik açmaktır, amacım surda.
Surun anahtarı, bilirim yârda.
Yâr için gemiyi, yakar giderim. ( GÖNÜL )

Mustafa EROL
16. 04. 2014
Manavgat / Antalya