her uykusuz gecemde
tükenir paketimde içtiğim sigaram
göz kapaklarım sen diye kapanırken
sessiz çığlıklarımda boğulur
öylece kalıp seni çağırırım
sen yanımda değilsin ki
duymuyorsun
başka gönüllerdesin şimdi
mutlu musun onunla
ben ise
iç hesaplaşmalarımda sorgularken kendimi
senin nefesin başkasının şah damarında
hissettirirsin kendini
aklımın bir köşesinde takılı kalıyorsun
bir ümit deyip seni beklerken
umutlarım tükeniyor bir bir
ve yerini koca bir boşluk alıyor
seninle ilgili hayallerim bitiyor
umutlarım dibe vuruyor
göz yaşlarımın bittiği çizgideyim
geri dönüşü yok bunun
içimdeki sensizliğim ve yalnızlığımla
başbaşa kalıyorum
terkedilmişliğin ezikliği içinde bocalıyorum
olanlara bir anlam vermek zor
hata bendeydi belki de bilmiyorum
artık hüzzam makamının ara nağmelerindeyim
günahlarımın bedelini ödüyorum
tarifsiz bir aşktı benimkisi
yarım bıraktın neden
anlatamadım sana kendimi
sayende aşkta kaybolduğumu anladım...


Refik
11.04.2014
İstanbul