Sana gecenin hüznünden sesleniyorum...
Seni her gün biraz daha kaybediyorum..
Sessizce uzaklara gidiyorsun...
Hayalinle konuşuyorum ben her gece ..
Bendeki sevgin büyüdükce büyüdü içime sığmıyor..
Kayalara çarparak ordan oraya çağlıyor nehirler misali..
Karanlık/larım boğuyor artık beni
Sen yoksan ben yaşayamamki..

Ben her gün senin sıcak sesinden günaydınla uyanmak ..
Akşam olduğunda başımı göğsüne dayayıp kollarını seni hissederek uyumak istiyorum ...
Ama yoksun be sevgili .ben seni özledikce
gökyüzüne bakıp düşünüyorum gökyüzünde yıldızlar sanki beni duyar gibi..
Kayarken uzaklara yüreğim peşine takılıp sana gidiyor..
Sen sevgilim bak kapındayım şimdi..
Aç kalbini ben geledim derken ..
Bir şarkı mırıldanıyor ..tüm kuşlar .
Ben her gece, gecenin hüznünü delercesine sana çağlıyorum..
Sonsuz bir gece ve gecede sen kollarında ben sevgilim..

Ben seni hiç bîr şeyi düşünmeden sorgulamadan sevdim ..
Oysa kendimi her gün darağacına götürdüm , Yargılarken .
Seni hesapsız çıkarsız sevip özledim ..
Sevdim hakkım olmadığını bilerek sevdim seni .
Kimseye güvenmedim sana güvendiğim kadar ....
kimseye aşkım demedim içim titreyerek ....
Hiç bu kadar üşümedim özlemle seni özlediğim kadar ..
Ben sensiz olmayı istemedim ki ..
Hasretim sana sevgine....

Hadi bir Dilek tut içinde kuş gibi özgür sen ve kalbinde sonsuz aşkım olsun ..
Çünkü ben bu gün seni diledim, Yıldızlardan yeni doğan günden ...

Nebahat kılakay