Ceketimi yağmurlara asıp,
Tehlikeli şiirler okumak
Ve koşmak koşmak istiyorum
Kurşun yağmurları altında
Tüm öfkemi rüzgârlarla savurup
Yellere Vermek
Köy kokulu yolları
Mekân eylemek
Düzgün babaya yüreğimi emanet etmek
O kutsallığa yakışarak yaşamak
Korsan eylemlerde
Tek direnişçi olmak
Kendimi sende yaşamak gibi
Devrimleşen düşüncelerin yaratıcılığıdır
Beni ben eden
Duy beni!
Her kim ve her neysen,
Neye Benziyorsan…
Ben bende değilim artık
Kendi için yaşamaktan
Vazgeçmiş feda eylemlerini
Mesken eylemiş bir militanım
Özgür maviliklerin bekçiliğinde.
Doğrularımı yak tüm gerçekliğinle
Yanlışlarımı bağışla anne şefkatiyle
Bas artık bağrına
Tüm Hasretlerim son bulsun sine’nde.
Kor kor olmuş
Öfkemin üstüne serpilen Munzur ol
Yiğitsen uslandır,
Yiğitsen sustur! Haykırışlarımı,
Ve sitemlerimi...

DESTAN MUNZURLU