Bakmayın siz mütebessim hâlime
Kan ağlar deşmeden yüreğim benim.
Kader hüzün yazmış gönül telime
Su taşır çeşmeden eleğim benim.

Yanılıp, bahtıma hâl hatır sorsam
Çatılır kaşları, gülümsüyorsam
Umut kapısında bir otağ kursam
Kırk yerden kırılır direğim benim.

Kahıra zimmetli âh’ım, avazım
Baharım zemherî, kış kokar yazım
Yarım kaldı Hakk’tan en son niyazım
Doğuştan bükülü bileğim benim.

Bilmem ki feleğin neydi maksadı
Doğuştan bozuktu ağzımın tadı
Dört nala koşarken ellerin atı
Aksıyor, gitmiyor bineğim benim.

Huzur dirhem ile, dert katar katar
Her sabah güneşim doğarken batar
Aynada gördüğüm kaşını çatar
Çehremde tebessüm ırağım benim.

Kader kullar için neşe satarken
Ya çok geç doğmuşum, ya biraz erken
Talihim terasta keyif çatarken
Kabrimi kazıyor küreğim benim

Ömür takviminde azalmış yaprak
Yarılmış sinesi, sabırsız toprak
Can tenden sitemkâr; diyor ki "bırak! "
Yakındır dostlardan firağım benim...

Mecit AKTÜRK
Berlin, 02.04.2014