Günü güne eklesem tesbih elde sayarak
Bulutlarla sevişsem gözlerimle süzerek
Yıldızlar dilek tutsa şu gönlümden kayarak
Bu da dert mi deseler dudağını büzerek
Fayda etmez bilirim olan olmuş bir kere
Ne yana baksam artık etrafım boklu dere.



Her söze inanarak sevmeye boyun eğdim
Zannettim o da sevdi inandım yalanlara
Yüreğim ürkek kuştu yavaşça ona değdim
Tuzağa düştü hemen razıydı olanlara
Dokunsam ağlayacak fırtınalı gözlerim
Acı bir türkü çalar ıslanan bu sözlerim.



Sitemden dağlar yıksam hep başıma dökülür
Yar/in yeşil gözleri yasaklar çiçekleri
Ne zaman sürsem gönlü ektiklerim sökülür
Etrafımı sarıyor hep hamam böcekleri
Çıkmaz sokaklardayım bir delik arıyorum
Çareyi aradıkça kendime varıyorum



Biliyorum istesem gidişata dur derim
Ama ayak bağıdır ipleriyle geçmişim
Ne zaman cana yetse bıkar yemin ederim
Buna rağmen nedense bu hayatı seçmişim
Ben sustukça şu gönlüm sabah ayaza çıkar
Sen de sevil diyerek güneşsiz beni yakar.


Yasaklı Gönül