Can İçre Can

Ne beni anlayabilirsin,
Ne de ben anlatabilirim beni sana.
Ne kadar biteviye olduğunu bu aşkın.
Rüzgârlara anlattım götürsün diye.
İletsin diye Denizlere haykırdım,
Şarkılaştırdığım nağmelerimi.
Muradım anlatmaktır evet ama,
Ancak olmuyor işte,
Anlatamıyorum ben, beni sana.
Ne olurdu anlatabilseydim,
Ne olurdu ben de eller gibi yatabilseydim,
Ne olurdu anlasaydın beni can içre can.

Burnumun direği nasıl sızlar bir bilsen,
O sızılar seninle geçer, gözyaşımı bir silsen.
Ben ömrümce gülerim,
Gözlerimin ta içine bakarak bir gülsen.
Bir of çeksem karşıki dağlar yıkılır der ya şair,
Ben yalnızca karşıdaki dağların değil,
Yeryüzündeki tüm dağların yıkılması pahasına,
Offfffffffffffffffff diyorum,
Ne zaman bir şarkı dinlesem,
Ya da türkü duysam,
Hatta güneşi görsem…
Çünkü güneşi sensin bu gönlün.
Bu gönül de inan ki sana aydır.
Ve işte bu gönül,
Bir tek sana saraydır.

Mustafa EROL
30.Mart. 2014
Manavgat / Antalya