dil susmuş yürek yorgun
gülmeye hasret gözlerim
bir bilmece gibi çözmek isterim seni
adın her geldiğinde aklıma
acır içim
sarar yangınlar her yanımı
yokluğunda
bastırmaz duygularım içimdeki isyanı
yitiririm yarına dair umutlarımı

görmez gözlerim başkasını
kaybolurum karanlıklarda
düşerim kör kuyulara
yüreğim ellerimde
küserim yaşama eziklikler içinde

utangaç bir sabahın ilk aydınlığında
başlarım güne umutla
çıkacakmış gibi kalbim yerinden
koşmak isterim sana
üşüyor ellerim ayaklarım çıplak
engelleyemem sana tutkumu

irkilirim duyduğum sesle
bakarım geldiği yere
yansır sulietin gözlerime
kızarır önce yüzüm
titrer sonrasında bedenim
yaklaşırım yanına heyecanla
birleşir gözlerimiz
ürkek ve çekingen
belirsiz merhaba ile ellerimiz

tedirgindir iki yürek
soru cevaptır söyleşi
aslında ikimiz de atmıştık
mutluluğun temelini
bilmesek te ellerimiz birleştiğinde
sen bensiz ben sensiz
hayaller aleminde...


Refik
29.03.2014
İstanbul