Kimse anlayamaz içime yağan hüzün yağmurlarını...

Damla, damla ıslatırken yarınlarımı,

Ve ben düşünürüm/

Meçhul bir adrese yürürken,

Saptığım anda anlarım bu sapak

Çıkmaz sokak.

Ve ben düşünürüm/

Açık denizlerde yüzmek,

Boyumu aşan dalgalara inat.

Boğulmadan, bir ağa takılmadan.

Ve ben düşünürüm/

Dünüm, yarınım ve yarınlarımın dünü al senin olsun,

Sana kavuşmak için koşmaktan korkarım.

Hızlı ve küçük adımlarla sana yürürüm.

Ve ben düşünürüm/

Yağan yağmurda,

Hangi sokakta,

Hangi yürüyüş sana?

Bütün adımlar haybeye ve anlamsız,

Sana ulaşmadıktan sonra.

Ve ben düşünürüm/

Bilirim;

Düştüğüm anda bana uzanan elin SEN olacağını...

İçime işleyen damla, damla hüzne inat,

Yarınlarıma sis düşüren geçmişime inat,

BEN SENİ DÜŞÜNÜRÜM...

Yeter ki beni aydınlat!...



Salise Erol. (Ünsüz şaire)