1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
720
Okunma
Parkların kalabalık yalnızlığında kaybettim,
gözlerimin penceresine dizdiğim menekşelerin,
kırılmaktan morlaşmış renklerini.
Ben kaybederdim her şeyimi.
Kaybetmeyi severdim.
Asıl hatırlananlar değil midir kaybedilenler?
Düşkıranlar derneğinde kırdırdım
cebinden çaldığım kelepçelenmiş düşlerini.
Ben bilirdim cenaze namazlarında ezan okunmadığını,
ama bilmezdim terk edenin habersiz gittiğini
ve
inanmazdım bir ayrılığın gözlere bu kadar battığını.
Cevabım hazırdı imama verecek..
Durdu ve
"Nasıl bilirdin?"diye sordu.
Sustum ve "tanıyamamışım" dedim...
Gömdüler seni bilmediğim şehirlere,
bu yüzden yazmaktan yorulan ellerimle,
bir kürek de ben yaş dökemedim üstüne...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz