3
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
2212
Okunma
Hüzün kokar akşamlar
Demsiz çay gibi tatsız ve yürek yakar.
Acı, kavruk ve can yakıcı o rüzgârlar…
Ne rüzgârındayım ne girdabında
Aslında hoş bir esinti yalar yüzümü
Her andığımda.
Anmak ne kelime yaşamak doya doya
Ve yakalamak hayatı ucundan
Tam da ellerimden kayıp giderken.
Yanık, yıkık, izbe geçmişte kalan her ne ise,
Hoş bir tesadüf belki de
Yaşanan onca şeyin ardından.
Ne arkada ne önde
Tam da düşmüş iken cehennem ateşine
Bir anda beliren o ulvi mucize.
Ne sonlar ne başlar
Bitmek bilmez bir yol, uzar da uzar.
Yedi cihan gelse bir araya
Gece güne kavuşmasa da;
Varsın yansın dünya.
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz