Gece yarısının tam orta yerinde
Soluk renkli hayallerimle yalnızlığım
Kılıçlarını çekmiş düelloya hazır iki şövalye
Kıyasıya bir mücadele ölümüne
Keskin bakışları ıskalamadan
Yalnızlığın göğüs kafesini delip geçiyor
İlk hamlede kazanmanın zafer sarhoşluğu
Cendere gecelerin ay düşümünde
İz bırakıyor

Sakin sulardan kaçıyor yakamoz gülüşler
Hayalin avuçlarını kokluyor bülbül kıskançlığında
Dikenlerle hasbıhal bahar yoksunu mat güller
Güneşe özenen papatyaların sarısında
Yıldızlara uzun bir yolculuk başlıyor
Düşler ötesi bir aleme doğru

Samanyolu’na akıyor yüreğinden taşanlar
Uykuya hazırlanan kentin ışıklarını söndürüyor
Bir bir
Rüyaların üzerine gök kuşağı çekiyor
Ressam
Esmer tenine dokunuyor iri gözlü çingene kızın
Gül kokan avuçlarını dikenlerden temizliyor
Islak gözleri
Ayın şavkına düşen yay kaşlarını çiziyor
Titrek elleriyle

Gece yarısını beş geçtiğinde
Aldırış etmiyor ilerleyen zamana
Rengarenk hayalleriyle süslüyor karanlığını
Ürkek bakışlarından tanıyor yalnızlığını

Martın anlamsız sıcağında
Temmuz sıcağının esintilerine sarılıp
Söğüt dalının altına uzanıyor
Boylu boyunca
Masmavi gökyüzünün yıldızlarını takıyor
Esmer tenli çingene kızın saçına
Kıyıya vuran dalgalarda aşk melodisi
Dolanıyor diline
Aklına düşüyor esmer tenli iri gözlü çingenenin
afili şarkısı
"Salina salina yürürüm ah!
Heybetliyim titrer ahali
Saçimi tararim kokumu sürerim
Eteğimin firfiri mavi!

Çingeneyim kaynar kanim
Durmaz oynar her bir yanim
Dünyada yok tek bir malim
Dert değil be canim"

Ressam gece mavisi kimsesizliğini hapsediyor
Elindeki tuvale
Kırıklığını yaşadığı umudun tutuyor ellerini
Zaman mefhumundan anlamıyor
Asi yüreği ve
Her fırça dokunuşunda
Özlüyor onu
Seni seviyorum diye haykırıyor karanlığa
Ürkek bakışlı yalnızlığının tülünü yırtıyor
Üryan hayalleri ortada.

‘’Fırçasından gece mavisi hayalleri damlıyor tuvale
Ürkek yalnızlığına sarılıyor hayal ötesi nemli gözlerde
Özlenen hep o, yeşil gözlü çingene’’

Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN