Eyvallahım yok sevgiye, sevdaya,
senin de olmadığın gibi,

çürüttüğüm bir beden,
benimle yok olan bir de kalp var bende eski yıpranmış bir evde,

tek yaşıyorum yanlızlığımla sade,

uzun yollara bakıyorum,
uzunca giden birde sana,
o yollarda yok şimdi seninle ben,

iner gözlerime yabancı bir hülya,

içimdeki yabancı sesleniyor bana,
susturamıyorum onuda,

büyüyor gittikçe çobucakca geçip giden yaşımla,
ellerim değmiyor sanki dokunduğun saçlarıma,

boş kadehler masamda zehir dolup taşar oldu yıllarca,
kırılan testimin içindeki zem zemler sızar oldu ufakca masum bir çocuğun başına,

ahh... nefesde bitiyor alıp bıraktıkca,
ölümün sesleri yakın fısıltıları kulağımda,

hırıltılı boğazımdan son cümlelerim dökülüyor yastığıma,
çocukluğumun neşesi zilimi çalıyor sanki ardı adına,

kaybettiğim oyuncaklarımı bulun bana,
hani ? bir türlü vazgeçemediğim saçları birbirine girmiş o sindirella...