yeni doğmuş bir şiiri emziriyor kış martıları.burcumu yiyor velayetini
aldığım imgeler.
boşunayım...hadi gel ay kırpalım seninle.



işaret parmağım kadar ötede,
dudağı uçuk bir hikaye
günümün nabzında düş yetmezliği
lavanta serpiştiriyorum,
iki kat deniz arasına
güneşi harlıyorum beş körüklük,
santur çalarken,
ahşap evlerin tahtaboşları
uzunca bakıyorum kusuruna,
yataklık etmiş zamanların
yere ,göğe sığıyor,
dalgın gözlerimin iyi niyetleri
aç karnına sigara içiyor,
uzun boylu kadınlar
azlanıyor...
nazlanıyor kız evlerinin,
dalında ekşittiği güz meyveleri

dua biriktiriyor saatli maarrif takvimleri
ünsüz kelimelerin,
üstüne basılmamış noktalarında
virgülleri eskiyor,
dokuz şehrin ,
dokuz köyünden kovulmuş cümlelerinin
elimden hüzün yiyor,
kanadı kımıltısız kuşlar
aynı yalanı söylüyor,
az şekerli fincanlar
dönüp duruyor,
saçları bağlı heceler
üçe kadar sayıyor uçurum kenarlarım,
düşüyor sahiplenilmemiş geceler
zillerini çalıyorlar uçuşan eteklerin
üşüyor acıtmak istediğim yanım...



martikibinondört.suadiye
Demir Mutlugil