Yaşıyorken hayatın, karmaşık renklerini
Terk etmiştim içimde, dünyanı zevklerini

Ziyan olan günlerin, yaprak dökümündeyken
Farklılaşan hasadın, artık sökümündeyken

Karar verecek kalbe, yerleşti iki bahçe
Biri karanlık sabah, biri aydınlık gece

Birinde gül kokuyor, dikenlerin içinde
Birinde is kokuyor, katranların içinde

İkisi de yangındı, kızıl güller içinde
İkisi de çileydi, kalın tüller içinde

Rabbim! Bu iki yolda, çekiyorken hep sancı,
Göster bana ne olur, hangi şerbettir acı

Zayıflaşan anımda, irademdi korlanan
Hükmün arifesinde, yüreğimdi zorlanan

Hükmümü vermek için, dizelere haykırdım
Hassas olan gecemde, bütün zevkleri kırdım

Kırdığım her zevkimde, bitmeyen çile vardı
Şimdi artık içimi, aydınlık gece sardı

Sabah olunca birden, attım zevk taşlarını
Akıttım başka türlü, gözümün yaşlarını

Aydınlanan sabahla, kurtuldu düşünceler
Artık bekliyor beni, yıldızlaşan geceler

İçimdeki huzurla, aşkın vakti çalıyor
Bugün verdiğim hüküm, beni benden alıyor

Yaptığım bu dökümler, suçlarımı eliyor
Aşksız olan kalbimde, karanlığı deliyor

Ey Pervânem anlat, sevda hükümlerini
Aç ortaya korkmadan, yürek dökümlerini