Zamanın sahipleri,
Nadasa bırakılmış
Küflü beyinlerinden,

Hırsa tapınmak isteyen
Zorba şövalyeler doğurmak istedikçe ,

Karanlığın yatağına
Yuvarlanmış yaşam,

Neronların yaktığı ateşlerde küllenen şehir
Ve İskenderin ayakları altında çiğnenmiş
Kahramanların çıglıklarıyla dolup taşacak.

Anlayın artık,

Her çözülme korkuyu kucakladıkça
Sessizlik başka hayatlarla birleşip
İhanetlere taç giydirecek,

Ve asma köprülerden hürriyeti geçen bizler
Korkuyu durmadan selamlayacağız
Dizlerimiz titreyerek.

İşte tam da böyle bir fırtınanın
Ortasına ekilmiş
Kıvranan ölüler gibiyiz.

Açın artık sancıya gebelenmiş
Doğuma açılmayı
Unutmuş beyinlerinizi,

Sizleri Gerçeklerinizi
Aramaya davet ediyorum.

Belanın çukurunda çürütülen
Kaygılarınıza gaye yüklemekten
Siz ne zaman vazgeçtiniz.

Anlam ve mana kimin
Akıl göbeğine takılip kabarıyor, yoksullaşıp.

Bereketli zamanları düşleyen
Güzel zamanlara neşter vurdurmayı
Birakın artık,

İnsan olmayı yeniden biriktirin.


Kaderi küflenmiş, korkusu yüzüne vurmuş
Anlı lekeli, köleler
Hiç sahip çıkabilir mi ? Özgürlüğüne.

Ben yaşamın nimetlerinden
Sebeplenmiş olan
Çocukların temiz bakışlarını
Bereketlendirecek güçlü bir
Halk istiyorum.

Kefenlere sarılmış,
Kundaklarında açlığı haykıran
Yetim kalmış nesilleri değil.

Bu yüzden ruhum biraz asi
Vicdanım merhametle örgütlenmiş

Ve bu yüzden aklım
Kucaklıyor mavi yücelikleri

Sizler için daima ayakta kalarak.


Yaşasın halkı uğruna mücadele edenler.