Binlerce kilometre yolu koşarak
Sana gelmek istediğim yalnızlık vakitlerinde,
Ne zaman elimi yüzüme götürsem
Kapanıyor göz kapaklarım
O ince çizginin arasından
Bir kaç damla yaş süzülüyor,
Avuçlarıma akıyor ve kumda oynamış,
Elleri kirlenmiş çocuklar gibi.

Ovuşturuyorum ellerimi, görmesinler diye
Sana ait olan her bir hücreme
Kemoterapi yapıyorum sensizlik vakitlerinde
Bakma sen saçlarımın ağarmasına,
Kumda oynayan çocukların ellerinden gelen
Tozdur, topraktır hasret kaldığım.

Ne zaman gözlerimi diksem yıldızları
Kapatan bulutların üzerine,
Öksürmekten okuyamıyorum o en sevdiğin şiiri
Ben, en parlak olan yıldızı seçmedim sen diye
Aksine, en sönük, en ulaşılmaz,
En yalnız ve fark edilmeyen, sadece bana ait olan.

Kimsenin göremeyeceği yıldızı kayarken izledim
Onunla beraber tekrar avuçlarıma düştü yalnızlık
Can çekişerek bir o yana bir bu yana
Savurdu kendini neşter misali
Ellerim kan içinde,
İçinde ki gözlerimden yaşlar damlamıyor artık
O ince çizginin içine
Hapsediyorum gözlerimden süzülen kanları.

Sami Arlan..