Şizofreni Sayıklamaları(Kejé) VIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın telkin et beni bu aşka
ya da bırak kirpiklerin parçalasın sinemi
sesinin tınısına yenik düştüm
kapaklandığım yerden kaldır beni Kejè tut ellerimden ellerimde gecenin ıslak saçları gözlerimde derin uçurum sus sürülmüş dilime Kejè gece zifir gece katran ve suskun mayısın kokusu genzimde intihar ihtilalci kuşlar havalanıyor göğ(s)ümden iplik iplik dökülüyor yüreğimden aşk eli kınalı yalnızlıklar peydahlanıyor ayaklarının izinde rüzgar yine hoyrat şizofren gecenin karanlığında ıssız sokaklar hangi kapıya bıraktın çocuk gülüşümü Kejè nefes alamıyorum ah zeytin gözlüm incir dudaklım ürkek yüreklim soyun aşkını üzerime delice sesini akıt yüreğimin hırçın dehlizlerine çiçeklenir bozkır dökülür yüreğimden kainatın telaşesi öykünür parmak uçlarımda şiir mısra mısra akarsın inci gülüşlü Kejè suyun kudretine ekmeğin bereketine ateşin hükmüne k/andım cayır cayır yandım aşkın nârında ekmeğimi bölüş/tüm ürkek serçelere ellerinden su içtim bozkırlı çocukların hepsi sen kokuyordu hepsi sen kokuyor Kejè moloz bir ürperti kasıklarımda hayat kadrajımda toz pembe yarınlar sicim sicim yağmur düşüyor toprağa ah Kejè ah es yüreğime Kejé, çırılçıplak bir bahara dönüşsün aklım ağzımda kırlangıç sesleri cıvıldasın n’olur Kejé kangren bir ıslık savuralım güne çünkü ağrılı bir sancıyla kıvranırken toprak gör bak! ’lilithler açacak daha’ Ahraz |
Keje, yeni yüzyılımızın şiiridir, amonyak kokan zihniyetli bir dünyada bir efsanedir kimi zaman.
Bir bahar tadındayı şiir, her mısrası yağmur damlaları gibi berraktı