Yolunun bendesiyim, bu ne ulvi haldir yâr
Cemâlin nurdur alâ, zerresinde öleyim
Yanarım o gün bu gün, aşkın içimi oyar
Kemâlin sırdır güle, bir gülüşe köleyim


Haykır sesini gönlüm,esmer geceler duysun
Kıskansın seni ömrüm, gönüller sana doysun


Yaşamak sensiz elem, sen yok iken ahu zar
Gündüzümü ararım, gece senle görürüm
Koştukça acizane, yollar hep sana uzar
Yorgundur ayaklarım, hayalinle yürürüm!


Mahal mahal erirler, son bulur hep yokuşlar
Yeter ki göreyim de, aksın gözümden yaşlar


Mevsimler tükenmede, yaşadığım karakış
Güneşim oldu gitti, cefa sefaya mağlup
Bu kez görünen sima, masivaya son bakış
Yazsın sizleri bize, kalemi yazan matlub


Kelâm kelâm söylenir, aşkın narına sözler
Nâdan bilemez bunu, göremez gören gözler


Her yanımı sarsa da, aşkın bezirganları
Alamazlar gönlümden, yırtsalar da bağrımı
Varsın çalsın zilleri, ille de o çanları
Sedası akislenir, duyar mısın çağrımı?


Bu davetim aşikâr, duy gönlümün habibi
Yollar hep sana çıkar, Ey! gönüller sahibi…